Μια κινηματογραφική ματιά στην εμπειρία της τυφλότητας. Η ταινία παρακολουθεί μια νεαρή γυναίκα που έχασε την όρασή της να δημιουργεί, σε περιβάλλον συνειδητής απομόνωσης, μέσα από ήχους, αναμνήσεις, εμπειρίες και γνωριμίες από το «φωτεινό» της παρελθόν και με εργαλεία την φαντασία, τις φοβίες και τις φαντασιώσεις της, έναν παράλληλο μικρόκοσμο για αυτήν και την σχέση με τον άνδρα της.
Έτσι η ταινία «Στο Σκοτάδι»(Blind) σε σενάριο, που βραβεύτηκε στο Sundance 2014, και σκηνοθεσία του Εσκίλ Βογκτ, κινείται σε δύο επίπεδα, ένα του πραγματικού και ένα του φαντασιακού, που κάποιες στιγμές ανακατεύονται, χωρίς όμως τελικά, νομίζω, να πετυχαίνουν μια πραγματικά διεισδυτική ματιά στον ψυχισμό των ηρώων. Η ταινία «παρακολουθεί» αλλά δεν «εισέρχεται» στο ατομικό και διαπροσωπικό δράμα που βιώνουν.
Κάτι που αντίθετα επιτυγχάνεται στις δύο ταινίες του Γιουακίμ Τριέρ στις οποίες ο Βογκτ έγραψε μαζί με τον Τριέρ το σενάριο: το Reprise (2006) και το Oslo, 31 August (2011), το οποίο προβλήθηκε και στην χώρα μας. Ωστόσο, αυτή η πρώτη ταινία μεγάλου μήκους του Εσκίλ Βογκτ παραμένει ενδιαφέρουσα και ειδικά για κάποιον που έχει δει τις δύο παραπάνω ταινίες. Εξάλλου, η «Σκανδιναβική ματιά» στον ψυχισμό των ανθρώπων είναι πάντα μια ενδιαφέρουσα ματιά.
